سالیانه میلیاردها دلار انواع سوخت از قبیل گازوییل و بنزین از کشور به مقصد دیگر کشور ها خارج می شود.این مقدار و حجم مار غیر قانونی به عنوان یکی از معما های دردسر ساز در سیستم سوخت رسانی و انرژی کشور سال هاست بحث برانگیز است و به یک چالش بزرگ برای مسئولان و کسانی که حفاظت از آن را عهده دار هستند تبدیل شده است.
تصور این موضوع که این حجم بالا از سوخت قاچاق از طرف پمپ بنزین های کشور تامین می شود بسیار ابتدایی و کودکانه است ، بعلاوه اینکه مشاهدات میدانی این نظریه ی ساده لوحانه را رد و منکر آن می شود.البته اینکه در بعضی مواقع از پمپ بنزین ها هم سوءاستفاده هایی می شود را نمی توان نادیده گرفت اما این سطح از قاچاق را نمی توان فقط از طریق پمپ بنزین ها بدست آورد و باید دلایل اصلی و پشت پرده این موضوع حاد را پیدا کرد تا بتوان به دنبال راه حلی مناسب برای مبارزه با این معقوله باشیم.
یک فرض این است که وزارت نیرو،وزارت نفت و برخی دستگاه های دیگر در آن دخیل هستند. مثلا روزانه حجم بسیارزیادی گازوییل برای مصرف نیروگاه ها به این واحدهای صنعتی منتقل می شود که چون نظارت دقیقی بر میزان مصرف سوخت در نیروگاه ها وجود ندارد احتمال قاچاق سوخت از این مسیر کاملا محتمل است.در این زمینه آیا تا کنون وزارت نیرو مورد پرسش قرار گرفته و گزارشی از میزان ورود سوخت به نیروگاه ها و مصرف واقعی در این واحدها مورد بررسی قرار گرفته است؟
در کنار این کنترل باید نیروهای نظامی ، انتظامی و اطلاعاتی نیز که بدلیل اشراف به مناطق مختلف قادر به کشف قاچاق سوخت هستند مورد پرسش قرار گیرند که آیا در این مورد اهمال می کنند ؟این نیروها در آموزش و دانش، دچار ضعف هستند؟ یا قاچاقچیان در این زمینه بازی را برده اند و نیروهای انتظامی و اطلاعاتی ، زمین را به قاچاقچیان واگذار کرده اند؟
به نظر می رسد قاچاق در همه زمینه های امر سازمان یافته و پیچیده است و به همین دلیل برخورد با آن نیز فرایندی پیچیده را می طلبد. اگر شهروندان تصور می کنند قاچاق سازمان یافته نمی تواند ریشه در ناتوانی و سوء عملکرد مسئولان نداشته باشد، باید به آنها حق داد.
- نویسنده: گسترش نیوز
