استفاده از آب خاکستری در کشاورزی می تواند بحران آب در کشور را تا میزان بسیار بالایی برطرف کند.
آب خاکستری (Greywater) به آب بازیافتی یا فاضلابهای خانگی و آبهای ضایعاتی (پساب) ایجاد شده توسط افراد در خانهها یا ساختمانهای اداریگفته می شود که دربرگیرندهٔ تمام جریانها به استثنای فاضلاب خروجی از سرویسهای بهداشتی (فاضلاب مدفوعی که به آن آب سیاه میگویند) است.
درواقع این آب از فعالیتهای معمول روزانه نظیر رختشویی، شستشوی ظروف و حمام کردن استحصال می شود که میتوانند برای اموری مثل آبیاری فضاهای سبز، سیفون توالت و ساختمانهای نیازمند رطوبت زیاد همچون گلخانهها، به مصرف مجدد برسند.
آب خاکستری یا فاضلابهای خانگی تفاوتهای زیادی با فاضلاب توالتی دارند، زیرا مورد اخیر را با نام گندابها (یا آب سیاه) میشناسند که حاوی فضولات انسانی هستند.
آب خاکستری اصولاً نام خویش را از ظاهر تیرهای دریافت کردهاند که حد واسط آب آشامیدنی با مفهوم «آب سفید» و «گندابهای توالتی» یا «آب سیاه» میباشند.
در سیاق خانگی، آب خاکستری همان آبهای مصرفی حمام، دوش گرفتن، روشویی و ماشینهای لباسشویی هستند، اما گاهی آب سینک آشپزخانه و ظرفشویی نیز از نظر فنی آب بازیافتی به حساب میآیند، اگر چه تمرکز بالای پسماندهای غذایی و شیمیایی به این معناست که این آب برای استفاده مجدد، کمتر مناسب است.
کمیت بالغ بر ۶۵ الی ۷۵ درصد فاضلاب تولید شده در خانهها آب خاکستری میباشد و این میتواند منبع مناسبی برای استفاده مجدد باشد چرا که رابطهٔ مستقیمی میان آب خاکستری تولید شده و آب مورد نیاز برای استفاده در فلاش تانکها وجود دارد.
از آب خاکستری در کشورهایی که با مشکل کمبود آب مواجه اند استفاده میگردد که تا حدودی موجب برطرف شدن مشکل کمآبی میشود.
برخلاف کشورهایی همچون ایران که از آب آشامیدنی برای آبیاری مزارع استفاده میشود در کشورهای پیشرفته از آب خاکستری برای آبیاری مزارع استفاده میشود.
بر اساس آمارها، سالانه بیش از ۴۰ میلیارد مترمکعب پساب در کشور تولید میشود که در صورت استفاده از بازیافت آن، گام مهمی در کاهش میزان آب مصرفی در بخش کشاورزی و صنعت برداشته میشود.
به عبارت دقیق تر، سالانه میلیونها لیتر فاضلاب خانگی یا آنچه از آن به «آب خاکستری» تعبیر میشود، در چاههای جذبی سرازیر میشود که نه تنها سودی برای مردم ندارد بلکه به زمین هم آسیب میرساند؛ در صورتی که بازگشت آن به چرخه تولید در کشاورزی و صنعت میتواند تحول بنیادین ایجاد کند.
علی اصغر جمعهای،کارشناس آب وعضو هیات نمایندگان اتاق ایران دراین باره می گوید: یکی از بهترین راهکارهای مدیریت بحران آب در ایران و سایر کشورها، بازیافت فاضلاب و بازگردانی آبهای خاکستری است.
وی می افزاید: یکی از چالش ها و بحرانهای جدی ایران، بحران آب است. ایران در زمره ۱۲ کشوری در منطقه خاورمیانه است که با تنش آبی روبرو است.
وی ادامه می دهد: در حالت کلی ایران از جمله کشورهایی است که بارندگی کمی در طول سال دارد و به همین دلیل اغلب مناطق آن بیابانی و کویری است و با کمبود منابع آبی مواجه است. علاوه براین، در دو دهه اخیر با مشکل خشکسالی مواجه هستیم و به شدت بر میزان بارندگی ها در طول سال تاثیر منفی ایجاد کرده است.
جمعهای عنوان می کند: بحران آب نه سیاسی است و نه اجتماعی، بلکه یک واقعیت محض است که باید نگران آن بود و حتی فراتر از این سخنان اینکه ، بحران آب تنها مربوط به صنعت یا کشاورزی نیست بلکه در همه سطوح جامعه در حال خودنمایی است و در حال تبدیل به موضوعی حیاتی است که فارغ از گرایشها و تعلقات باید به آن توجه کرد.
منبع:
خبر آنلاین
- نویسنده: گسترش نیوز